Van alle vluchtelingen die naar Europa komen zijn bijna de helft (in Nederland) en bijna eenderde (in Duitsland en Zweden) Syriërs die de oorlog in hun land ontvlucht hebben. We noemen niet bij toeval deze drie landen, omdat zij naar verhouding de meeste vluchtelingen opvangen:

De aantallen zijn ontleend aan Eurostat en COA.

Vooral in Duitsland en in Nederland en in mindere mate Zweden klagen veel burgers dat hun land ontwricht wordt als er nog meer vluchtelingen hun kant op komen. In oktober klaagden 200 Duitse burgemeesters dat er geen vluchtelingen meer bij kunnen.

Omdat je Syrische oorlogsvluchtelingen moeilijk terug de oorlog in kunt sturen, hebben de politici als oplossing ‘de opvang in de regio’ bedacht. Laten we met onderstaand kaartje kijken naar wat men met ‘de regio’ bedoelt:

Syrië heeft vijf buurlanden (met de klok mee): Turkije, Irak, Jordanië, Israël en Libanon. Israël en Syrië zijn vijanden, hebben in 1967 oorlog gevoerd en er is nooit een vrede gesloten. Israël houdt ook al tientallen jaren een deel van Syrië, de Golan-hoogvlakte, bezet. Vluchtelingen kunnen die kant niet op. Dan blijven de andere vier buurlanden over die de vluchtelingen in ‘de regio’ zouden moeten opvangen. Maar wacht even. Die regio vangt nu al 95% van alle Syrische vluchtelingen op!

Het aantal inwoners is ontleend aan het CIA World Factbook; het aantal Syrische vluchtelingen is ontleend aan de UNHCR.

Irak is zelf in oorlog met de Islamitische Staat (bestaande uit delen van Irak en Syrië) , maar vangt desondanks nu al zes keer zoveel Syrische vluchtelingen op als Nederland. Turkije heeft veel te maken met bomaanslagen, waarschijnlijk van zowel Koerdische afscheidingsbewegingen als van strijders van de Islamitische Staat. Desondanks vangt Turkije nu al meer dan twintig keer zoveel Syrische vluchtelingen op als Nederland.

In Jordanië is het relatief rustig, maar het land is nu al veel geld kwijt aan de opvang van meer dan een miljoen Palestijnse vluchtelingen (op een bevolking van 8 miljoen Jordaniërs). En daarnaast vangt Jordanië nu al meer dan zeventig keer zoveel Syrische vluchtelingen op als Nederland.

Het kleine Libanon, met een derde van de oppervlakte van Nederland, telt zes miljoen inwoners en vangt nu al 167 keer zoveel Syrische vluchtelingen op als Nederland. Als er één land is dat aangeeft dat het de opvang niet meer aan kan is het Libanon. Die vluchtelingen moeten ergens wonen, dus stijgen de huren. Ze moeten werken (want er is geen geld voor een uitkering), dus dalen de lonen en stijgt de werkloosheid. Die staat nu op 24% en van de Libanese jeugd heeft 35% geen baan.

De UNHCR waarschuwt dat de basisvoorzieningen in Libanon uitgeput dreigen te raken. “Rioleringen en afvalbeheer zijn verzwakt, klinieken en ziekenhuizen zijn overbelast, watervoorzieningen zijn uitgeput”, aldus de organisatie. Duizenden Syrische kinderen in de vluchtelingenkampen groeien op zonder onderwijs.

Syrische vluchtelingen in een vluchtelingenkamp in Libanon

De buurlanden van Syrië zijn een stuk armer dan Nederland en de Europese landen. Desondanks vangen ze al 95% van alle Syrische vluchtelingen op. En nu verwachten we dat die laatste 5% ook door ‘de regio’ wordt opgevangen?