Bron: Joegoslavië

Naast het Oostblok was er ook nog Joegoslavië. Een beetje een apart geval. Ook in Joegoslavië was er een communistische regering onder leiding van Tito. Maar het land stond los van de Sovjet-Unie. Tito liet zich niet door de Sovjet-Unie de wet voorschrijven. Naast Oost-Europa en West-Europa ging Joegoslavië zijn eigen, derde, weg.

Joegoslavië bestond uit zes deelrepublieken: Bosnië-Herzegovina, Kroatië, Macedonië, Montenegro, Servië en Slovenië. De regering van Joegoslavië zat in Servië. Om het nog ingewikkelder te maken: in Servië woonden Serviërs, maar ook in Bosnië-Herzegovina, Kroatië en Slovenië.

Lang was Joegoslavië een eenheid en werden de verschillen tussen de verschillende deelrepublieken in goed overleg afgehandeld. Na de dood van Tito viel Joegoslavië uit elkaar. Eerst riepen Kroatië en Slovenië hun onafhankelijkheid uit (1991). De nieuwe Joegoslavische leider, Slobodan Milosevic, liet dat niet zomaar gebeuren en stuurde het leger erop af. Hij viel Slovenië binnen maar trok zich na een week weer terug. Daarna begonnen in Kroatië Serviërs en Kroaten tegen elkaar te vechten. Milosevic stuurde troepen Kroatië in om de Serviërs te helpen. In 1992 sloten Kroatië en Servië een wapenstilstand, maar tot in 1995 werd er in Kroatië nog vaak gevochten.
Begin 1992 maakten Macedonië en Bosnië-Herzegovina zich van Joegoslavië los en riepen hun onafhankelijkheid uit. Ook daar ging het met oorlogsgeweld gepaard. Tot 1995 voerden Serviërs, Bosniërs en Kroaten oorlog tegen elkaar. In 1995 sloten de strijdende partijen vrede met elkaar. Het land werd in twee helften verdeeld. Eén helft was voor de Serviërs en de andere helft voor de Kroaten en de Bosniërs.

Toen had Joegoslavië nog maar twee deelrepublieken, Montenegro en Servië. In 2006 werd Montenegro onafhankelijk en hield Joegoslavië op te bestaan.


De vlaggen van de zes landen die vroeger deel uitmaakten van Joegoslavië