In 1972 verscheen het rapport ‘Grenzen aan de Groei’ van een groep geleerden, de Club van Rome.
Kort samengevat staat er het volgende in:
Voor het maken van voedsel en andere goederen zijn energie en grondstoffen nodig. Bij het maken ervan ontstaan afval en vervuiling. Er moeten steeds meer goederen worden gemaakt. Dat komt omdat de wereldbevolking groeit en omdat steeds meer mensen in welvaart leven. Afval en vervuiling nemen daardoor toe. Dat kan niet eindeloos doorgaan. Op den duur zouden die ons boven het hoofd groeien. Ook zouden aardgas, aardolie, steenkool en andere grondstoffen schaarser worden en tenslotte opraken.
De wereldbevolking zou steeds meer te kampen krijgen met armoede, ziekten en ondervoeding (= te weinig kunnen eten om gezond te blijven).
Na het verschijnen van dit rapport besloten de Verenigde Naties dit allemaal te helpen voorkomen. Sinds 1972 houden ze regelmatig een milieuconferentie. Dat gebeurde bijvoorbeeld in 1992 in Rio de Janeiro, een stad in Brazilië. Daarbij maakten ze afspraken om afval, vervuiling en ook andere problemen te bestrijden. Eén van die problemen is opwarming van de aarde door uitstoot van CO2 en andere broeikasgassen. Er zijn afspraken gemaakt om de uitstoot van deze broeikasgassen sterk te verminderen.
De Verenigde Naties gaan ook na wat er van die afspraken terecht is gekomen.
De eerste milieuconferentie begon op 5 juni 1972. Daarom houden de VN vanaf 1974 ieder jaar op 5 juni Wereldmilieudag.
In 2000 stelden de Verenigde Naties de Millenniumverklaring op met acht millenniumdoelen. Eén van die doelen luidt: stel duurzame ontwikkeling veilig. Daar hoort onder meer bestrijding van vervuiling bij. Wat duurzame ontwikkeling is, lees je in de bron ‘Duurzame ontwikkeling’.
In 2015 stelden de Verenigde Naties een nieuwe verklaring op met een lijst van 17 zogenoemde Duurzame Ontwikkelingsdoelen. Die doelen moeten in 2030 zijn gehaald. Ook in deze verklaring is er volop aandacht voor duurzame ontwikkeling.