De Wereldgezondheidsorganisatie WHO van de VN werd in 1946 opgericht. Sindsdien zet die zich op allerlei manieren in voor het verbeteren van de gezondheid van mensen, en vooral van mensen in ontwikkelingslanden.
De vlag van de WHO
Samen met andere (VN-)organisaties probeert de WHO ziektes als diarree, malaria, hiv/aids en tbc tegen te gaan. Ook zorgt de WHO er samen met het VN-kinderfonds UNICEF voor dat in deze landen kinderen worden ingeënt tegen mazelen, kinkhoest, difterie, polio en andere ziektes. Ten slotte speelt de WHO de rol van waakhond door een waarschuwing af te geven als er ergens een (nieuwe) besmettelijke ziekte uitbreekt. Als dat het geval is, komt ze in actie om de uitbraak te stoppen.
Zo kwam de WHO in 2003 de longziekte SARS op het spoor. Toen lukte het om de uitbraak ervan stoppen voordat het virus dat die ziekte veroorzaakt in steeds meer landen mensen kon aansteken. In november 2019 brak Covid-19 uit, eveneens een virusziekte. Ditmaal lukte het de WHO niet om de uitbraak snel te stoppen. Het virus dat Covid-19 veroorzaakt, verspreidde zich in vier maanden tijd over de hele wereld.
Een onmisbare schakel bij alles wat het WHO doet zijn de gezondheidswerkers: artsen en verpleegkundigen. Artsen zijn degenen die een diagnose moeten stellen en medicijnen kunnen voorschrijven. Verpleegkundigen zijn hard nodig om zieken te verplegen, kinderen in te enten en om voorlichting te geven.
Het opleiden van artsen en verpleegkundigen kost veel geld. Door de braindrain gaan niet alleen deze investeringen in de gezondheidszorg verloren in de arme landen waar deze gezondheidswerkers uit wegtrekken, ook kunnen in die landen minder zieken geholpen worden en overlijden er onnodig mensen omdat ze niet (op tijd) geholpen kunnen worden.
Daarom heeft de WHO een gedragscode opgesteld voor het werven van gezondheidsmedewerkers in het buitenland. Die gedragscode heet voluit ‘Code of Practise on the Recruitment of Health Personnel’ (= Gedragscode voor de Werving van Gezondheidspersoneel). Met deze gedragscode probeert de WHO de braindrain van gezondheidswerkers naar rijke landen beter in kaart te brengen en aan banden te leggen.