In het hoofdgebouw is ook een vergaderzaal ingericht voor de Veiligheidsraad. Die heeft als taak de vrede en veiligheid te bewaren. De raad bestaat uit vijftien leden. Vijf landen zijn permanent lid: China, Frankrijk, Groot‑Brittannië, Rusland en de Verenigde Staten. De andere tien landen wisselen steeds om de twee jaar. Elke lidstaat van de VN die geen permanent lid van de raad is, komt aan de beurt.
Stemmingen bij de Veiligheidsraad gaan anders dan bij de Algemene Vergadering. Als één van de vijf permanente leden tegen een resolutie is, is die daarmee verworpen. Een resolutie wordt alleen aangenomen als alle vijf permanente leden het hebben aangenomen en tenminste vier andere leden.
Elk land, dat lid wordt van de VN, moet het Handvest van de Verenigde Naties ondertekenen. In dat Handvest staat dat een land geen geweld mag gebruiken tegen een ander land. Als er een conflict is, moeten landen dat vreedzaam proberen op te lossen.
De Veiligheidsraad helpt conflicten tussen landen op te lossen. Dat kan op verschillende manieren:
- Als het conflict nog niet tot oorlog heeft geleid, bekijkt de raad of het conflict vreedzaam kan worden bijgelegd, bijvoorbeeld via onderhandelingen.
- Als het conflict wél tot oorlog heeft geleid, probeert de raad de strijdende partijen over te halen tot een staakt-het-vuren. De raad kan dan een vredesmacht naar het conflictgebied sturen. Die vredesmacht moet de strijdende partijen uit elkaar houden tot het conflict is bijgelegd.
- Als landen die in conflict met elkaar zijn, zich niets van de Veiligheidsraad aantrekken, kan de raad sancties opleggen. Sancties zijn strafmaatregelen, zoals bijvoorbeeld een boycot van alle producten uit de strijdende landen. Zo probeert de Veiligheidsraad landen te dwingen om mee te werken aan een vreedzaam einde aan hun conflict.
Veiligheidsraad