1962 - Nieuw-Guinea - bron: de onderhandelaars

 

luns

Joseph Luns: Minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-de Quay(1959-1963)

Hij is voor blijvende Nederlandse zeggenschap over Nederlands Nieuw-Guinea. Daarmee zou Nederland zijn, inmiddels flink gedeukte, reputatie als grootmacht hooghouden. Hij is mordicus tegen een internationale regeling voor het conflict rond het gebied.

dequayJan de Quay: Minister-president.

Hij wil in internationaal verband het conflict tussen Nederland en Indonesië over Nederlands Nieuw-Guinea oplossen. Dat conflict is ontstaan omdat Nederland tot dan toe geweigerd heeft zijn belofte uit 1949 aan Soekarno na te komen, namelijk dat Nederland met Indonesië zou praten over de status van het gebied. De Quay wil met zijn regering het gebied besturen, totdat de Papoea's voldoende zijn voorbereid om zelf hun gebied te kunnen besturen. Wel voelt hij voor het idee om Nederlands Nieuw-Guinea tijdelijk onder internationaal bestuur te plaatsen. Het mag een bestuur zijn dat door de VN is opgezet.

prinsbernardPrins Bernhard: de prins-gemaal, echtgenoot van koningin Juliana.

Hij vindt dat het conflict tussen Nederland en Indonesië over Nederlands Nieuw-Guinea snel moet worden bijgelegd en dat Nederland niet langer de baas moet blijven in dit gebied. Bovendien moeten de Papoea's een kans krijgen op zelfbeschikking. Hij is ook van mening dat Soekarno de Nederlanders haat, maar dat zijn burgers dat niet doen. Prins Bernhard stelt voor dat de VS Nederland dringend verzoeken om afstand te doen van zijn gezag over het gebied en akkoord gaat met een regeling die door de prins is bedacht. Die regeling houdt in:

- dat het gebied tijdelijk onder internationaal bestuur komt;

- daarna niet aan Nederland wordt teruggegeven;

- de Papoea's mogen stemmen over de toekomst van het gebied maar ze mogen niet kiezen voor hernieuwde aansluiting van het gebied bij Nederland.

soekarnoAchmed Soekarno: president van Indonesië

Hij vindt dat Nederlands Nieuw-Guinea een onvervreemdbaar deel is van de Republiek Indonesië, omdat het ook onderdeel is geweest van Nederlands-Indië. Hij vindt dat Nederland zijn belofte moet nakomen om met zijn regering te praten over de toekomst van dit gebied. Omdat Nederland dat tot dan toe niet gedaan heeft, is hij bereid geweld te gebruiken om het gebied onder zijn gezag te brengen. Dat laat hij ook zien door steeds meer van zijn legertroepen naar het gebied te sturen.

jouweNicolaas Jouwe: één van de leiders van de Papoea's in Nederlands Nieuw-Guinea.

Hij vindt, samen met de meeste andere Papoea's, dat Nederland zijn belofte moet nakomen dat Nederlands Nieuw-Guinea zelfbestuur krijgt. Ook voelen hij en de meeste andere Papoea's niets voor Indonesisch bestuur, omdat ze dan één van de vele volken van een onmetelijk groot land zouden worden.

kennedyJohn F. Kennedy: president van de Verenigde Staten van Amerika.

Hij is de mening is toegedaan dat het conflict om Nieuw-Guinea Indonesië in de richting van het communistische machtsblok duwt. De banden van Soekarno met de Sovjet-Unie zijn al wat aangehaald en een al te sterke band tussen beiden zou Kennedy slecht uitkomen. Immers, de VS en de Sovjet-Unie staan als vijanden tegenover elkaar in de Koude Oorlog.

Bovendien kan de VS geen extra conflict gebruiken. Ze zijn al betrokken geraakt bij de oorlog in Vietnam. Daarom moet het conflict tussen Nederland en Indonesië de wereld uit voordat het tot een oorlog leidt. Uiteindelijk komt het erop neer dat Kennedy de Indonesiërs niet voor het hoofd wil stoten en dat Nederlands Nieuw-Guinea moet worden overgedragen aan Indonesië.

verwante lessen

Login Form