In 2015 stelden de Verenigde Naties een lijst van zeventien Duurzame Ontwikkelingsdoelen op, die in 2030 moeten zijn behaald. Het tweede doel houdt in dat in 2030 niemand ter wereld meer zal lijden aan ondervoeding of acute honger. Maar gaat dat wel lukken?
Het zal niet meevallen, omdat de wereldbevolking groeit en dat voorlopig zal blijven doen. In 2020 zijn we met 7,8 miljard en volgens een schatting van de VN uit 2017 zal de wereldbevolking in 2030 gegroeid zijn tot 8,6 miljard en in 2100 tot 11,2 miljard. Van de andere kant heeft de voedselproductie wereldwijd tot nu toe gelijke tred weten te houden met de groei van de wereldbevolking. Zelfs meer dan dat. Het aandeel van de mensen dat lijdt aan honger of ondervoeding in de wereldbevolking is na 1960 kleiner geworden, terwijl de wereldbevolking ruim 2½ maal zo groot werd.
Tegelijkertijd blijkt echter de stijgende productie van voedsel steeds meer gepaard te gaan met milieuvervuiling, uitputting van vruchtbare grond en vernietiging van (tropische) bossen en andere natuurgebieden.
De uitdaging waar we voor staan is hoe de voedselproductie zodanig te verhogen, dat honger en ondervoeding inderdaad definitief de wereld uitgeholpen worden, zonder dat deze drie problemen ons boven het hoofd groeien en we ten slotte juist steeds meer te kampen krijgen met honger en ondervoeding.