Niet alleen zijn vooral op economisch gebied de machtsverhoudingen in de wereld na 1945 veranderd, ook is het aantal lidstaten van de Verenigde Naties gegroeid van vijftig bij de oprichting ervan tot ruim 190. Dat komt vooral doordat vanaf 1947 steeds meer koloniën van onder meer België, Nederland, Frankrijk, Portugal en het Verenigd Koninkrijk zelfstandig zijn geworden en daardoor konden toetreden tot de Verenigde Naties en dat ook deden. Dat had onder meer tot gevolg dat volkrijke landen als Indonesië, Nigeria en India hun vertegenwoordiging kregen in de Algemene Vergadering en af en toe ook in de Veiligheidsraad.
Op 14 juli 2011 werd het pas onafhankelijk geworden Zuid-Soedan het 193e lid van de VN
Het hoeft dan ook niemand te verbazen dat de idee leeft om de Veiligheidsraad te hervormen om hem meer draagvlak te geven in de wereld zoals die nu is. Men vraagt zich af of:
- het aantal permanente leden ervan omhoog of omlaag moet, of helemaal naar nul;
- het vetorecht van de permanente leden moet worden afgeschaft;
- de Europese Unie en/of andere economische samenwerkingsverbanden van landen elk een zetel in de raad moeten krijgen;
- het aantal leden van de raad groter moet worden, of juist kleiner;
- de zittingsduur van roulerende leden moet worden verlengd of verkort;
- de verdeelsleutel naar regio in de wereld van de bezetting van de zetels moet worden aangepast, en
- de raad er taken bij moet krijgen of juist een of meer van zijn huidige taken moet afstaan.
Een hervorming van de Veiligheidsraad kan alleen worden doorgevoerd na aanpassing van de tekst in het Handvest van de VN. Die aanpassing kan alleen met instemming van ten minste 2/3e van alle lidstaten van de Verenigde Naties en van alle vijf permanente leden van de Veiligheidsraad. Niet alleen moet tenminste 2/3e van de lidstaten tijdens een stemming in de Algemene Vergadering met de voorgestelde hervorming hebben ingestemd, ook moet ten minste 2/3e van alle lidstaten de tekstwijziging in het Handvest met betrekking tot de hervorming hebben geratificeerd.