Henny Reekers-Lems (geboren in 1935) had een oudere broer. Die werd in 1942 of 1943 uitgezonden naar Voorthuizen en overleed daar. Tijdens de Hongerwinter heeft Henny niet veel last gehad van honger, maar omdat ze trek had, kon ze het niet laten om af en toe fruit te stelen bij een groenteboer als die even weg was van zijn zaak, ook al was het stelen haar ten strengste verboden. Na de zomer van 1945 werd ze uitgezonden naar Engeland. Via Londen ging ze naar een kamp in Pontefract. Daar zag ze veel kinderen terug die bij haar in de buurt woonden. Na de jaarwisseling ging ze naar een Anglicaans gastgezin in Upholland near Wigan. Het gastgezin was een echtpaar zonder kinderen. Die had een nichtje in huis die iets ouder was dan Henny. De vader was mijnwerker geweest, maar kon vanwege zijn slechte gezondheid niet meer werken. kookte thuis en maakte het huisschoon. Dat vond Henny eerst vreemd. De moeder werkte buitenshuis. Samen met andere Nederlandse kinderen die bij gastgezinnen woonden ging Henny naar school in Wigan.
Henny had het uitstekend naar de zin in het gastgezin. Ze vond het heel erg toen ze terug moest naar Schiedam en haar gastouders vonden dat ook.
Lees het interview met mevr. Reekers-Lems: