In Syrië woont ruim één miljoen Koerden. Dat is ongeveer 9% van de totale bevolking. De meesten zijn te vinden in het grensgebied met Irak en Turkije, in het noordoosten van het land.
De Koerden hebben van de regering van al-Assad minder te duchten dan die in Irak of Turkije. De regering steunt namelijk niet op één partij die het in het land voor het zeggen heeft. Zij streeft niet koste wat het kost naar nationale eenheid zoals Saddam Hoessein in Irak doet. Er is dan ook geen sprake van legertroepen die Koerden uit hun dorpen verdrijven of vermoorden.
Er is in en rond het gebied van de Koerden geen verzetsstrijd gaande, laat staan een verzetsstrijd groot genoeg om af en toe het nieuws te halen. Dat zou ook niet makkelijk kunnen want de regering van al-Assad is zeer autoritair en treedt hard op tegen dissidenten. Toch mogen de Koerden een eigen politieke partij hebben, de Democratische Partij.
Dat de regering geen militairen tegen de Koerden laat vechten wil echter nog niet zeggen dat de Koerden in Syrië een prettig leven leiden. Integendeel. Ze hebben dan wel een beetje vrijheid, maar worden niet als staatsburgers erkend. Dat wil dan zeggen dat ze volgens de Syriërs helemaal niet bestaan. Ze kunnen dan ook niet naar school gaan of een baan bij de overheid krijgen. Ziekenhuizen nemen geen Koerden op. De regering noch de plaatselijke overheid doet iets voor de Koerden zoals het aanleggen van wegen of rioleringen. Vele Syrische Koerden leven dan ook in grote armoede.