Adrienne is geboren in 1918. Bij het uitbreken van de oorlog is zij 22 jaar. Ze is afkomstig uit een zeer welgesteld gezin in Amsterdam. Haar vader was principieel anti-Duits en sloot zijn fabriek op 10 mei 1940 omdat hij weigerde voor de Duitsers te werken.
Haar jongste zusje van 16 was niet zo principieel. Die zei tegen Adrienne: "'Ik ben op straat een Duitser tegengekomen, daar heb ik mee afgesproken en hij neemt een vriend mee; ga je vanavond met me mee?' Zij zegt: 'Ben je nou helemaal gek geworden? Ben je niet lekker? Dat doe ik niet!' Zij zeuren en zeuren en toen ben ik toch meegegaan."
Bij het uitgaan kwam je ook veel Duitse soldaten tegen.
De vrouwen op de foto zijn niet Adrienne en haar zus.
En met een groepje vaste vriendinnen kwam ze bij het uitgaan regelmatig een groepje Duitsers tegen. In mei 1941 botste ze letterlijk tegen een Duitse jongen aan.
"Ik was uitgeweest met m'n zusje en een logé; we waren op weg naar huis, Het gekke was: je kon geen hand voor ogen zien, maar je was niet bang. Je liep net als overdag. Je moest alleen oppassen dat je niet in het water liep. Toen ik daar met m'n vriendin en zus liep, botste ik tegen hem aan. Hij nam zijn zaklantaarn en scheen over mijn gezicht. Dat scheen hem te bevallen. We zijn wat gaan drinken en hebben adressen uitgewisseld."
Ze raakten tot over hun oren verliefd. Hans was jachtpiloot bij de Duitse luchtmacht. Elk weekend zocht hij haar op het Rembrandtplein op. Haar ouders wisten van hun relatie, maar weigerden hem thuis te ontvangen. Over politiek spraken ze niet.
"Dat was voor beide partijen te gevaarlijk. Dat onderwerp werd altijd vermeden. Niemand sprak erover. En wat kon ons dat schelen? Wij vonden die jongens gewoon leuk."
Na een jaar wachten mocht ze trouwen met haar Duitse vriend. Na haar trouwen weigerde een hoteleigenaar in het zuiden van het land haar een kamer te verhuren, omdat er voor 'moffenhoeren' in het hotel geen plaats was.
Ze ontving ook anonieme dreigbrieven. 'Wie is een moffenmatras?' en toen ze zichtbaar zwanger was: 'In verwachting van addergebroed'.
Haar huwelijk duurde maar enkele maanden. Kort na de geboorte van haar dochter werd haar man in 1943 met zijn vliegtuig neergeschoten. Wat later kwam de commandant van zijn eskader bij Adrienne langs om haar zijn spullen te brengen. Zij was overstuur en accepteerde een drankje van hem. De commandant drogeerde haar en verkrachtte haar. Zij werd voor de tweede keer zwanger. Op aandringen van haar ouders hertrouwde ze nog tijdens de bezetting met een Nederlander om haar zwangerschap te verbergen.
"Ik ben met hem getrouwd omdat ik met dat kind zat, maar ik wilde dat kind niet."
Adrienne regelde via een vriend een abortus. Kort na de bevrijding vroeg zij echtscheiding aan, maar de achternaam van haar Nederlandse echtgenoot gebruikt ze nog steeds. "Zodat niemand me kan vinden. Niemand mag het weten dat ik getrouwd ben geweest met een Duitse piloot. Als ik hier in de lift sta met medebewoners wordt er zo vaak vijandig over Duitsers gesproken. Als ik ze dan hoor praten, denk ik: jullie moesten eens weten!"