Koerdische politiek in ballingschap
    Het is 1995 als in Den Haag het Koerdische parlement in ballingschap wordt opgericht. Eén van de initiatiefnemers en een belangrijke partij in het parlement is de Turks-Koerdische beweging PKK. Het parlement telt 75 leden. Met de oprichting van het parlement in ballingschap ,hopen de Koerden er een instrument bij te krijgen om het doel, een onafhankelijk Koerdistan voor alle Koerden in het Midden-Oosten, dichterbij te brengen. Naast de gewapende strijd moeten nu ook diplomatieke middelen de kansen op een Koerdische staat vergroten.

    Na de oprichting protesteert de Turkse regering heftig bij de Nederlandse regering en trekt zelfs voor een tijdje zijn ambassadeur terug. Turkije ziet de PKK als een terroristische beweging, verantwoordelijk voor de dood van meer dan 30.000 mensen.

    Het Koerdische parlement in ballingschap wordt gedomineerd door de politieke vleugel van de PKK en is daarmee toch vooral een Turks-Koerdische instelling geworden. De behoefte aan een breder platform, waarop alle Koerden elkaar kunnen vinden heeft geleid tot de oprichting van een tweede vertegenwoordigend lichaam, het Koerdisch Nationaal Congres.
    De oprichting heeft plaatsgevonden op 21 mei 1999 j.l. in de Rode Hoed in Amsterdam. Het Koerdisch Nationaal Congres moet alle politieke en religieuze stromingen in Koerdistan bijeen brengen en een bijdrage leveren aan de totstandkoming van een vreedzame en politieke oplossing voor het Koerdische vraagstuk.
    De Turkse regering protesteert ook nu bij de Nederlandse regering. "Het wordt ten diepste betreurt dat de Nederlandse regering deze activiteit van de PKK niet heeft verboden."

    Niet alle Koerdische verzetsbewegingen hebben afgevaardigden naar het congres gestuurd. De Iraakse KDP, het Iraakse PUK en de Iraanse KDP hebben geen officiële vertegenwoordigers naar Amsterdam gestuurd. Door Koerden uit alle landen met een Koerdische minderheid uit te nodigen geven de initiatiefnemers aan te streven naar een verenigd onafhankelijk Koerdistan. Dit is voor de Iraakse en Iraanse Koerdische bewegingen te gevaarlijk. Meedoen met een strijd voor een onafhankelijk Koerdistan (de strijd van de PKK), betekent minder invloed in eigen land.
    Daar komt nog eens bij dat de Koerdische bewegingen nog al eens vijandig tegenover elkaar staan. Zo zijn de beide Iraakse Koerdische bewegingen slaags geraakt en de Iraakse KDP voert verder al enige jaren oorlog met de PKK.

    Ondanks alle moeilijkheden en het geringe enthousiasme van andere politieke organisaties dan de PKK zijn de deelnemers aan het congres gelukkig met de bijeenkomst. Eén van de deelnemers is Süheyla Qazi. Zij is een huisvrouw uit Duitsland. Haar aanwezigheid is symbolisch erg belangrijk, zegt ze. Haar vader is president van het kleine Koerdische staatje Mahabad, opgericht in 1946 en binnen een jaar na oprichting door de Iraanse Sjah alweer opgeheven. "Vandaag voelt het alsof ik opnieuw geboren ben".