De Europese Unie wil steeds meer schone bronnen gebruiken om energie op te wekken in plaats van fossiele brandstoffen en andere vervuilende energiebronnen. Hiermee wil de EU vervuiling bestrijden. En ook de uitstoot van het broeikasgas CO2 verminderen, want dan warmt de aarde minder snel op.
Daarom tekenden de landen van de EU in 2015 het Klimaatverdrag van Parijs.
In dat verdrag staat dat alle landen samen alles moeten doen om ervoor te zorgen dat het in 2100 wereldwijd hooguit 2 graden Celsius warmer zal zijn dan in 1800.
Om deze doelstelling te halen, moedigt de EU met subsidies en andere bijstand het gebruiken van wind- en zonne-energie aan (en ook van andere energiebronnen die bij gebruik weinig of geen CO2 doen ontstaan). Twee voorbeelden:
- Het NER300-programma: Landen van de EU die nieuwe technieken voor het opwekken van schone energie willen uitvoeren., krijgen hier geld voor van de EU. De bedoeling is dat deze landen steeds meer in staat zijn om schone energiebronnen te gebruiken in plaats van bronnen die bijdragen aan de uitstoot van CO2.
- ELENA: Niet alleen de regeringen van de EU-landen laten projecten uitvoeren om meer schone energiebronnen te gebruiken. Ook de besturen van steden, provincies en deelstaten doen dat. Maar niet altijd kunnen die besturen alle kosten van een project zelf opbrengen. Als een lokaal of regionaal bestuur een project wil uitvoeren dat meer dan 50 miljoen euro kost, kan het geld krijgen uit een subsidiepot die ELENA heet.
Naar: ‘Subsidies van de Europese Unie 2014-2020,’ op https://www.europa-nu.nl/id/vjasedzq2zym/subsidies_van_de_europese_unie_2014_2020#p10