Mensen die op de plek waar ze wonen geen toekomst meer zien, hebben altijd nog één laatste optie: vluchten.

Dat geldt voor Syrische vluchtelingen die in een armoedig tentenkamp verblijven. Een vlucht vol gevaren en ontberingen richting Europa zien ze als laatste mogelijkheid.

Ook geldt dat bijvoorbeeld voor homo’s en lesbiennes die in hun thuisland worden onderdrukt. Geen werk, vaak geen woonruimte en buitengesloten door de familie. Vluchten naar een beschaafd land in Europa geeft dan wel kansen op een fatsoenlijk leven.
De vluchtelingenstroom leidt in ons land tot heftige discussies, maar wat zijn de feiten? Volgens het COA, dat de vluchtelingen registreert, verwacht men dit jaar 50.000 asielzoekers in de opvangcentra. Heel wat minder dan de 78.000 in het jaar 2000 en de 84.000 een jaar later. Toen was er minder heisa.

Nederland heeft internationale vluchtelingenverdragen gesloten en we hebben dan ook de plicht om oorlogsvluchtelingen goed op te vangen. Terugsturen kan niet. Ook niet naar de buurlanden van Syrië, want die hebben al miljoenen mensen opgenomen. Het bekende liedje ‘Vluchten kan niet meer’ gaat gelukkig niet op. Vluchten kan nog altijd wel.