Hongersnood

Als in een gebied gedurende lange tijd weinig of geen voedsel voorhanden is, lijden steeds meer mensen acute honger. Dan heerst er hongersnood. Een hongersnood ontstaat meestal door een natuurramp of door oorlog.




Tussen 1900 en 2000 is de wereldbevolking gegroeid van 1,5 tot 6 miljard mensen. Toch lijden steeds minder mensen aan honger of ondervoeding doordat de voedselproductie nog sneller is gegroeid. Komen tussen 1875 en 1900 nog ongeveer 25 miljoen mensen om door honger, tussen 1975 en 2000 zijn dat er 2 miljoen.
In 1900 heeft wereldwijd ongeveer één op de drie mensen te weinig te eten, in 1999 één op de vijf. Tot 1900 veroorzaakten misoogsten en natuurrampen de meeste hongersnoden. In de loop van de 20e eeuw is dat veranderd. Steeds vaker is oorlog de oorzaak. Daar is de hongerwinter in Nederland een voorbeeld van.

Wat een hongersnood verder in de hand werkt, is de moeilijke toegankelijkheid van het getroffen gebied. Wegen, spoorlijnen en havens ontbreken of zijn ontoereikend. Of het gebied is vanwege een oorlog die daar woedt te gevaarlijk om binnen te gaan.
Vóór 1900 is meestal de vraag aan de orde: Hoe produceren we voor iedereen genoeg eten? Nu is de vraag meestal: Hoe brengen we genoeg eten naar iedereen toe?



Of de honger helemaal uit te bannen is, valt nog te bezien. Door uitputting van landbouwgrond en de verdere groei van de wereldbevolking kan de komende tientallen jaren hongersnood optreden als gevolg van een lage voedselproductie. Vooral in Afrika ten zuiden van de Sahara bestaat dat gevaar, aldus de FAO in een rapport dat in september 1999 is uitgebracht.

Hieronder vind je enkele van de grootste hongersnoden sinds 1900. De lijst is zeker niet compleet. Vaak is het moeilijk om cijfers te vinden, omdat er niemand is die ze bijhoudt.