In januari en februari 2007 regent het zó hard in Mozambique dat de rivier Zambezi die door het midden van het land stroomt, buiten zijn oevers treedt. Tienduizenden mensen vluchten voor het stijgende water.

Hulpverleners richten opvangkampen voor hen op. Daar staan eerst hutten van stokken en gras. Later maken die plaats voor tenten van waterdicht doek. Julia Campa heeft onderdak gekregen in een kamp in het Chupanga-gebied. Daar zijn mensen al in tenten ondergebracht. Ook heeft het VN-voedselhulpbureau World Food Program voedselpakketten afgeworpen boven het kamp. “Ik ben blij dat ik goed te eten heb en onderdak heb gevonden nadat ik bijna een week in de openlucht overnacht heb,” zegt ze tegen een reporter van de TV-zender CNN-International. “Al die tijd hebben we in de stromende regen gezeten, maar nu zijn we er beter aan toe.”

Toen konden zij en andere mensen die nu in het kamp zijn, alleen maar wilde vruchten en bladeren van bomen eten en konden ze geen wastafel en WC gebruiken. Maar in het kamp krijgen ze schoon water en er zijn WC’s in het kamp neergezet. Colasse Jasse, een andere bewoner van het kamp zegt: “We hebben nu wel te eten (…) Maar we hebben keukengerei nodig en dekens want we hebben niets hier naartoe kunnen meenemen.”

Vluchtelingen krijgen onder meer hulp van Artsen zonder Grenzen AzG. Die geeft hen medicijnen, water, voedsel, dekens, kleding en onderdak. Voor dat laatste bouwt AzG vluchtelingenkampen met hutten of met tenten waar meestal vijf mensen tegelijk in wonen.