Een overzicht van de handel in slaafgemaakten vanuit Afrika, 1500-1900
In de 17e en 18e eeuw werd Curaçao door zijn ligging een draaischijf in de handel door de West-Indische Compagnie WIC en door de Middelburgse Commercie Compagnie MCC. Tussen 1662 en 1713 was het eiland een belangrijke doorvoerhaven in de handel in slaafgemaakten. In die handel had de WIC het monopolie tussen 1662 en 1689. Ook werden van 1689 tot 1713 via dit eiland veel slaafgemaakten verkocht. Na 1713 nam Engeland een groot deel van die handel over, maar toch bleef Curaçao het eiland waar veel slaafgemaakten werden aan- en afgevoerd.
De slaafgemaakten werden in schepen uit Afrika aangevoerd, uit een strook die liep van Senegal tot Angola. Die schepen zaten overvol slaafgemaakten.
Dat maakte de reis voor hen al vreselijk. Ze hadden bovendien te maken met hitte, kregen weinig te eten en geen frisse lucht en raakten vervuild. Veel slaafgemaakten overleefden de overtocht niet.
Tekening van hoe de slaafgemaakte in de ruimen van een schip werden vervoerd
Hun eindbestemming was het Caribisch gebied of de reis ging via dit gebied naar Noord- Midden- en Zuid-Amerika. Voor veel slaafgemaakten begon de zeereis in Fort Elmina, toen deze handelspost nog Nederlands bezit was.
Veel slaafgemaakten werden te werk gesteld op plantages en andere landbouwbedrijven, ze werden vaak slecht behandeld en gedwongen om lange werkdagen te maken. Anderen werden huisknecht of moesten een ambacht uitoefenen in een bedrijf. Die waren qua behandeling wat beter af.