Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog, toen het er naar uitzag dat Duitsland de strijd ging verliezen, probeerden de Duitsers de sporen van de concentratiekampen zoveel mogelijk uit te wissen. Ze besloten de nog levende gevangenen uit de kampen te halen en te verplaatsen. Vaak te voet. Soms ging de tocht naar kampen die meer centraal waren gelegen. Later in de oorlog werden er marsen georganiseerd naar de Oostzee. De gevangenen die de tocht hadden overleefd werden daar bij aankomst het water ingedreven en vermoord. Het was de bedoeling dat zo weinig mogelijk gevangenen de tocht overleefden. Daarom werden ze later ‘dodenmarsen’ genoemd.

Op 14 april 1945 werden 5.000 vrouwen uit het concentratiekamp Buchenwald weggevoerd. Ze moesten onder begeleiding van gewapende SS‘ers dag en nacht blijven marcheren. Wie door vermoeidheid, ziekte en honger niet verder kon, werd zonder pardon doodgeschoten en achtergelaten langs de weg. 
Één van de vrouwen die gedwongen meedeed aan de dodenmars was Madelon Verstijnen uit Scheveningen Ze wist samen met acht lotgenotes aan de dodenmars te ontsnappen. Na een lange tocht komt ze thuis bij haar ouders in Den Haag.

Opdracht:
Jullie maken tekeningen om de tocht van Madelon Verstijlen in beeld te brengen. Samen met je leerkracht voegen jullie alle tekeningen samen tot een stripverhaal.