Vanuit heel Nederland werden in de Tweede Wereldoorlog joden overgebracht naar kamp Westerbork in Drenthe. Daar werden ze ondergebracht in barakken. Bijna 107.000 joden (van de 140.000 die er toen in Nederland woonden) werden vanuit Westerbork weggevoerd. De meeste treinen vanuit Westerbork reden naar Auschwitz. Andere transporten gingen naar Sobibor, Theresienstadt en Bergen-Belsen en enkele naar Buchenwald en Ravensbrück. In totaal keerden maar 5.000 mensen terug.

De meeste gevangenen zaten maar kort in Westerbork en werden snel doorgestuurd. De joodse gevangenen leefden van dinsdag naar dinsdag: elke dinsdagochtend ging er een goederentrein vanuit Westerbork naar het oosten met meer dan duizend joden. Als je er niet bij hoorde, kon je weer een week hopen tot de volgende dinsdagochtend . . . 

De ellende in Westerbork was onmenselijk groot, maar er werd ook geprobeerd het normale leven in stand te houden. Er werd ook gelachen en muziek gemaakt in het kamp.

De Westerborkgirls: “Mägdelein, du sollst stets artig sein!”
Letterlijk: “Meisje, je moet steeds lief zijn!”, maar ‘artig’ verwijst ook naar ‘art’ (= kunst), ‘artig’ is dan zo iets als: kunst(zinn)ig of kunstvaardig.

Opdracht
Jullie gaan onderzoeken hoe en waarom muziek zo’n belangrijke rol in Kamp Westerbork had.
1) Geef aan welke eigen rollen verschillende groepen mensen op het gebied van muziek in het kamp hadden; noem (minstens) vier verschillende rollen;
2) Maak als afsluiting een affiche of een collage over de rol van muziek in het kamp die als titel heeft: ‘Tussen hoop en wanhoop’ of ‘Valse hoop’.