Memoires van een MEP-Debater

Model European Parliament: daar heb ik mij drie jaar mee bezig gehouden. Nu komt er een einde aan mijn debatavonturen. Daarom, als laatste wapenfeit, schrijf ik mijn memoires. Hierin het meest spraakmakende van Zwolle tot Rome en van Den Haag tot Brussel.

MEP Nederland 2007: Energievoorziening voor de toekomst, een 50+ dansfestijn en slappe groenten
Debater in de Commissie Industrie, Onderzoek en Energie

Voor mij begon MEP Nederland in Den Bosch. Vol goede moed ging ik, met mijn pak in de koffer, op weg om het bruisende hart van Brabant ontdekken. De commissie was geweldig gezellig, met een zachte g natuurlijk.
Dit keer ging het over energievoorziening in de toekomst. Mijn opdracht was om de oplossingen vanuit het standpunt van Frankrijk te benaderen. Ondanks mijn Franse voornaam, Italiaanse maatpak en de croissantjes die ik geregeld eet, werd ik er niet arrogant van (gelukkig).
Dat kan ik echter niet van iedereen zeggen, want wat een pak al niet met sommige mensen doet, is onvoorstelbaar. Sommigen gaan ineens praten als een minister in termen als een ‘assertief pragmatische houding’ en ‘geagglomereerde gebieden’.
Opnieuw ontstond een prachtresolutie, dichtgetimmerd met duidelijke oplossingen die vaak al het gras voor de voeten van mogelijke tegenstanders wegmaaiden. Overal was over nagedacht. De door ons zelf bedachte ‘s-Hertogenbosch-richtlijnen, concrete doelstellingen voor de komende veertig jaar op het gebied van energievoorziening, waren wel het klapstuk.

Halverwege de week vertrokken we naar Den Haag. In de Eerste Kamer werd het MEP NL groots geopend en in de twee dagen daaropvolgend MEPten zo’n 150 debaters elkaar de oude Tweede Kamer uit, met argumenten natuurlijk.
De resolutie waaraan ik had meegewerkt werd aangenomen. Een supergevoel, vooral ook omdat het met overweldigende meerderheid erdoor kwam: er stemden 103 voor, slechts 21 tegen en 10 waren te laf om te stemmen. Die onthielden zich.
Nog vol van deze overwinning kreeg ik het nieuws dat ik door mocht naar MEP Internationaal dat zou worden gehouden in Rome. Ongelofelijk!

MEP Internationaal (Rome) 2007: Bedorven pizza en spetterend debat in de eeuwige stad
Debater in de Committee on Environment, Public Health and Food Safety

Voordat ik het vliegtuig instapte heb ik diverse interviews en tv-optredens gehad, mede dankzij de inzet van onze PR-deskundige Ineke ten Brug. Ineens werd ik een bekende scholier, kwamen wildvreemden naar me toe en kwam ik regionaal in het nieuws: een zeer bijzondere ervaring en ontzettend leuk om mee te maken.
Als delegatielid voor Letland vertrok ik naar Rome, waar ik me boog over het vraagstuk van de overconsumptie, vervuiling en het misbruik van zoetwater in de EU.
Letland kon haar deelname niet betalen en dus vaardigde Nederland een deel van haar winnaars af om Letland te vervangen.
Mijn gastgezin was bijzonder. Het bestond uit een patserige Italiaanse vader met struiken borsthaar uit z’n overhemd, een moeder die heerlijk kon koken, een ietwat domme zoon van veertien, een demente opa en een Roemeense huishoudster.
Communicatie ging in belabberd Engels met de vader, nog beroerder in het Frans met de moeder en totaal niet met de zoon, de opa en de huishoudster.
Bekaf van deze melange van talen nam ik een rustmomentje. Ik installeerde me in de vrij comfortabel zittende bank, maar daar kon ik weinig van genieten. De zoon des huizes sommeerde mij te komen. Ik sjokte naar z’n kamer, waar ik naar een aflevering van een kinderprogramma moest kijken dat hij schijnbaar erg leuk vond en ondertussen moest ik via een digitaal woordenboek met hem communiceren. Wel tien keer werd mij de vraag gesteld of ik het ook zo leuk vond. In de hoop dat hij zou ophouden lachte ik ook een paar keer.

De rondleiding door Rome was geweldig. We werden gegidst door een studente.
Verbazingwekkend sprak iedereen uitstekend Engels in de commissie, al was de aanwezige Griek onverstaanbaar. Wat je in een minuut kan zeggen, daar deed hij dik tien minuten over. Een wollig verhaal, zogenaamd wetenschappelijk, met ondefinieerbare woorden en dat alles voor het grootste gedeelte binnensmonds.
Nu kon ik echt lachen, maar moest ik het inhouden. Ik had het al met al ontzettend naar m’n zin in de commissie en heb veel nieuwe vrienden gemaakt.
Ook dit keer kwam er, wat mij betreft, een sterke resolutie uit. Die werd later die week, net als de andere resoluties, behandeld tijdens de Algemene Vergadering die werd gehouden in het Stadhuis van Rome. Een prachtlocatie!
De eerste dag van de Algemene Vergadering heb ik gemist. Gelukkig kon ik wel bij de behandeling van mijn commissie zijn. En weer werd de resolutie aangenomen. Met een gevoel van voldoening ging ik terug het vliegtuig in. Rome, I’ll be back!

European Youth Ambassadors Day 2007: Debatteren en luxe hapjes bij de Raad van State
Mag Turkije toetreden tot de EU of niet?
In debat met een panel van mensen die hun strepen hebben verdiend in de ambtelijke wereld verdedigde ik mijn standpunt dat Turkije niet mag toetreden, zolang het er nog rommelt en zolang het bestuur van de EU niet is hervormd. Invloed van nog meer lidstaten maakt de EU nog onbestuurbaarder.
Het was een interessant debat en na afloop konden we gaan genieten van enkele luxe hapjes.

UitgeMEPt
Na vijf conferenties van het MEP en diverse uitstapjes komt er een eind aan mijn MEP periode. Nu ben ik uitgeMEPt, al was ik graag nog doorgegaan.
Ik kijk met heel veel plezier en voldoening terug op alles wat gebeurd is. Dit had ik absoluut niet willen missen. Ongelofelijke ervaringen en veel nieuwe vrienden heeft het me gebracht. De afgelopen jaren heb ik me met hart en ziel ingezet om het MEP op onze school bekendheid te geven en op een hoger plan te tillen.
Ik denk dat dat gelukt is, want na mijn doorbraak zijn de resultaten van onze school op het hoogste niveau gebleven. Ook in 2009 stond de Van der Capellen in de MEP top3.

Alain Dekker (6A), voormalig debater en voorzitter, MEP-coach

ja_mageia_2

Interviews en meer