In 1948 namen de lidstaten van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aan. Nederland was en is lid van de VN en nam deze verklaring ook aan.
Eleanor Roosevelt met een poster van de UVRM
De verklaring is niet bindend; geen enkel land dat deze verklaring tekent, is verplicht om zich aan de bepalingen in de verklaring te houden. Daar staat wel tegenover dat een land pas lid mag zijn van de VN als het de verklaring heeft getekend.
In deze verklaring worden alle lidstaten van de VN opgeroepen om op te treden tegen slavernij. In Artikel 4 van de verklaring staat namelijk dat slavernij verboden is. In 2001 werd slavernij, tijdens een VN-conferentie in Durban (Zuid-Afrika) tegen racisme, officieel aangemerkt als een misdaad tegen de menselijkheid.
Daarnaast heeft Nederland nog een verdrag met een lijst van mensenrechten getekend: het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Artikel 4 verbiedt slavernij en dwangarbeid. Door dit verdrag te tekenen heeft Nederland zich verplicht om op te treden tegen slavernij en dwangarbeid in eigen land, wanneer en waar dan ook dat voorkomt.