ja_mageia

De natuur is in het christendom belangrijk. De natuur was namelijk een onderdeel van de schepping van God. De mens werd als laatste geschapen en heeft de taak gekregen deze schepping goed te onderhouden.

Volgens de Bijbel, het heilige boek van de christenen, is de natuur ondergeschikt aan de mens: de mens heeft de verantwoordelijkheid over de natuur en de dieren.
Dit betekent niet dat de mens alles mag vernietigen. God is eigenaar van de natuur, maar de mens moet er voor zorgen (als een conciërge of rentmeester*). De mens is geen eigenaar van de aarde en hij mag de aarde niet uitbuiten. Hij moet er goed voor zorgen, omdat er na hem ook weer mensen komen. Daarom wordt er in het christendom gezegd dat de mens de aarde niet bezit maar heeft geleend van God.

“De Heer (= God) nam de mens en plaatste hem in de hof van Eden (= paradijs) om die te bewerken en te bewaren.” Zo staat het in de Bijbel, het heilige boek van de christenen.

Misschien is de natuur nog wel veel meer. Veel christenen zien in de natuur het bewijs voor het bestaan van God. Zoiets moois als de natuur kan niet zijn ontstaan vanuit een oerknal. Daar moet een schepper aan te pas zijn gekomen.

Vernieling van natuur, milieuverontreiniging, slecht zorgen voor dieren, voor gelovige christenen is het als verwaarlozing van de schepping. En dat doe je niet, dat is tegen de opdracht die God ze heeft gegeven: zorg goed voor de aarde!

* Rentmeester is een wat ouderwets begrip. Een rentmeester beheer de goederen en gebouwen van iemand anders (vaak een grootgrond-bezitter).