ja_mageia

. . . in de krottenwijken van India

Aan de rand van veel grote Indiase steden liggen krottenwijken (slums). De mensen wonen daar illegaal, op stukjes grond die ze zonder toestemming van de gemeente in beslag genomen hebben. Daarom hebben ze geen waterleiding, riolering en stroom. Ook haalt de gemeente het huisvuil er niet op.

Een badkamer of wc hebben ze meestal niet. Ze leven dus erg ongezond. Ze worden ziek door ziektekiemen en parasieten. Veel voorkomende ziekten zijn malaria, tyfus en tuberculose. Vooral kinderen hebben veel last van diarree.

Het leven in de krottenwijk is ook ongezond door luchtvervuiling. Vooral kinderen krijgen hierdoor klachten aan hun luchtwegen.

Die vervuiling ontstaat als mensen vuur maken om te koken en om hun woning te verwarmen. In New Delhi en andere steden in het binnenland van India kan het ‘s winters koud worden, zelfs tot rond vriespunt. Ook motorvoertuigen vervuilen de lucht en kleine bedrijven van krottenwijkbewoners soms ook.

In een deel van de krottenwijk Dharavi in Mumbai bijvoorbeeld staat een groot aantal pottenbakkerijen bij elkaar. Uit hun ovens komt veel rook die in de wijk zelf en ook daarbuiten overlast veroorzaakt.

In krottenwijken wonen talloos veel mensen dicht op elkaar in kleine woningen die dicht op elkaar staan. In de eerder genoemde wijk Dharavi zijn straten soms maar 60 centimeter breed.

De grote bevolkingsdichtheid is niet alleen oncomfortabel, maar ook gevaarlijk. Als veel mensen dicht op elkaar zitten, kunnen besmettelijke ziektes zich snel verspreiden. Ook zijn sommige straten zó nauw dat ambulances en brandweerauto’s er niet door kunnen. Zo ook in Dharavi. Breekt er brand uit in deze wijk, dan kan de brandweer soms niet komen blussen.