ja_mageia

De heer Traoré werkt als als directeur van het ziekenhuis in een middelgrote stad ergens in Afrika.

Het ziekenhuis telt tachtig bedden, maar meestal zijn er twee keer zoveel patiënten. Zo'n honderdzestig zieken liggen op de bedden, maar ook op matjes en in de gangen op de grond.

De zieken komen van heinde en ver. Sommigen hebben dagen gelopen om zijn via een kar naar het ziekenhuis gebracht. Er zijn geen andere ziekenhuizen of medische posten in de buurt.



Er zijn te weinig artsen en verpleegkundigen in het ziekenhuis van Traoré. Het medisch personeel dat er wel is, moet veel te hard en te lang werken. Het lukt de directeur niet om niet personeel te vinden. Dat ligt niet aan hem. Alle medische posten in dorpen en dunbevolkte gebieden gaan gebukt onder dit probleem.

Sterker nog, het afgelopen jaar is Traoré een arts en twee verpleegkundigen kwijt geraakt. De arts kon een baan in een ziekenhuis in de hoofdstad krijgen. Daar kan hij zijn medische kennis verdiepen, iets wat op het platteland vrijwel niet lukt. De verpleegkundigen zijn vertrokken naar een aidskliniek in de hoofdstad. Ze krijgen daar in de kliniek van een buitenlandse hulporganisatie een beter salaris en de mogelijkheid om nieuwe kennis op te doen.

Maar niet alleen de hoofdstad trekt. Ronselaars voor een baan in het westen deelden vorige week aan zijn personeel glossy folders uit voor een lucreatieve baan in de Verenigde Staten...

Wat kan Dégé bedenken om de situatie te verbeteren? Hij heeft al eens met een directeur van een ander ziekenhuis uit de regio gesproken, maar hier zijn nog geen concrete plannen uitgekomen. Ze zouden meer geld moeten hebben en het werk moet aantrekkelijker worden gemaakt, maar hoe?