ja_mageia

Israëli’s verwijten de Palestijnen en de Arabische landen dat ze Israël niet als staat erkennen. Daardoor zouden de burgers in Israël voortdurend gevaar lopen.
Volgens de Palestijnen zijn de Israëli’s de bezetters die hun land hebben gekoloniseerd.

Sinds 1993 hebben de Palestijnen een eigen regering, maar van zelfstandigheid en zelfbestuur is nog niet echt sprake. Israël maakt er nog steeds de dienst uit.
Ze doen er alles aan om daaraan een einde te maken en niet alleen geweldloos. Israël reageert op het geweld door zijn leger aanvallen te laten uitvoeren in de Palestijnse gebieden.

Niet alleen Palestijnen die geweld hebben gepleegd vinden daarbij de dood, ook Palestijnen die er niets mee te maken hebben gehad. Ook worden  huizen en andere bezittingen van Palestijnen vernield. Het gewelddadige optreden van de éne partij is voor de andere partij reden ook weer geweld te gebruiken en zo gaat het maar door.
Onderhandelingen noch vredesinitiatieven hebben deze spiraal van geweld en tegengeweld kunnen doorbreken. Vooral vanaf 2000 plegen Palestijnen zelfmoordaanslagen in Israël, in bussen, in restaurants en op plekken waar veel mensen bij elkaar zijn.
Om zelfmoordterroristen tegen te houden, bouwt Israël een afscheiding rond de Gazastrook. Als dat blijkt te helpen, besluit de Israëlische regering in juni 2002 ook een afscheiding rond de Westelijke Jordaanoever en tussen West- en Oost-Jeruzalem te bouwen. Nadat die muur is gebouwd komt er vrijwel een einde aan de zelfmoordaanslagen.

Er komt een ander soort terreur voor in de plaats. Vanuit de Gazastrook schieten Palestijnen telkens raketten af op Israël. Daarmee zaaien ze vooral paniek al vallen er ook dodelijke slachtoffers. Eind 2008 is voor de Israëlische regering de maat vol. Een legermacht trekt de Gazastrook in om een eind te maken aan de raketaanvallen. Israëlische vliegtuigen bestoken doelen in de Gazastrook. Bij deze acties, die enkele weken duren, vallen honderden burgerdoden.