In Nederland is bijna ieder huishouden aangesloten op de riolering. De totale lengte van dit rioleringsstelsel is 100.000 kilometer. Het stelsel van buizen heeft een totale waarde van 60 miljard euro. Bij die dingen sta je waarschijnlijk niet stil als je de WC doortrekt.
Pas als er iets mis gaat met de riolering, merk je hoe belangrijk die is. Je bent blij als een verstopping van de riolering met bijbehorende putlucht snel wordt opgelost.
Een goed werkende riolering is geen overbodige luxe. Toch kunnen veel ontwikkelingslanden alleen maar dromen van een goed rioleringsstelsel. Zij hebben vaak geen geld voor de aanleg en onderhoud van zo’n stelsel. In het beste geval is er een open riool, een goot waarin al het afval wordt geloosd. Behalve de stank levert het ook gevaren op voor de gezondheid.
In de Indiase miljoenenstad New Delhi heeft slechts 40 procent van de huishoudens een rioolaansluiting. In Ibadan, een stad van 1 miljoen inwoners in Nigeria, is dat zelfs maar 1 procent. Ter vergelijking: In Nederland is 99 procent van de huishoudens aangesloten op de riolering.
Opdracht: Je bent een Nederlandse riooljournalist die riooljournalistiek bedrijft; deze keer letterlijk. Je vergelijkt in een artikel de rioolsituatie in een ontwikkelingsland met die in Nederland. Je trekt de beerput open en maakt er een ranzig verhaal van. Op basis van de bronnen mag je zelf bedenken hoe het met de rioolsituatie in een gemiddeld ontwikkelingsland is gesteld.
Eindresultaat van de opdracht: Een artikel (minimaal een half A4, maximaal één A4) voor het blad waarvoor je schrijft over het belang van goede rioleringen voor ontwikkelingslanden. De Nederlandse situatie stel je als voorbeeld.
|