Elke oorlog levert schade op, veel schade. In een oorlog worden huizen, wegen, bruggen, krachtcentrales, fabrieken, ziekenhuizen, scholen en kantoren vernield. Gebombardeerd, kapotgeschoten, met tanks kapotgereden, noem maar op. Zodra de oorlog is afgelopen, kan het dagelijks leven weer op gang komen. Men kan de schade gaan herstellen. Maar als er landmijnen gelegd zijn in de oorlog heb je wel een probleem. Dan blijft het buiten onveilig.
Daardoor kunnen werklieden niet aan de slag.
Landmijnen op en langs wegen en spoorlijnen maken het reizen en het vervoeren van goederen gevaarlijk.
Door landmijnen kun je niet zonder gevaar naar school gaan, naar de dokter, naar een ziekenhuis, naar vriendjes en familie en kun je niet zonder gevaar buiten spelen.
Mensen kunnen niet naar hun werkplek (fabriek, kantoor, winkel). Daardoor zitten ze zonder werk en geen werk betekent meestal armoede.
Door landmijnen kunnen plattelandsbewoners hun akkers niet bewerken. Ze kunnen hun vee niet laten grazen. Kanalen en putten die ze voor bevloeiing van hun akkers gebruiken kunnen ze niet repareren. Daardoor kunnen ze niet aan de kost komen en wordt er geen voedsel gemaakt.
Mensen verhuizen naar plekken op het platteland waar géén landmijnen zijn of naar de stad. Daar hopen ze wél aan de kost te komen…
De bewoners van met mijnen 'vervuilde' gebieden moeten worden voorgelicht: hoe herken je mijnen, hoe voorkom je ongelukken? In het (engelstalige) filmpje hieronder zie je voorbeelden van een voorlichtingscampagne.
Daardoor kunnen werklieden niet aan de slag. 