|
Argentinië probeert op verschillende manieren de investeringen in biobrandstoffen te bevorderen. Het Argentijnse bedrijfsleven gaat 300 miljoen dollar investeren in de ontwikkeling van biodiesel op basis van sojaolie. De miljoeneninvesteringen worden vooral met het oog op de export gedaan door grote producenten van soja, maïs en granen. Daarnaast willen coöperaties van kleine agrariërs biobrandstoffen gaan ontwikkelen voor eigen gebruik.
Brazilië is al een stap verder. Op veel plaatsen in Brazilië domineert de grootschalige landbouw het landschap al; je ziet vooral soja en allerlei graansoorten. Mensen zie je bijna niet meer. Velen zijn van huis en haard verdreven. Zelfs de kerkhoven die je in elk dorp kon vinden, zijn ontruimd. De sociale ellende is groot. Mensen verliezen hun grond, hun middelen van bestaan en vluchten naar de steden om daar te proberen om te overleven.
De grens van het grootschalig landbouwgebied schuift steeds verder vanuit Zuid-Brazilië naar het noorden. Vrachtwagens die soja en granen vervoeren rijden af en aan. Je ziet ze van kilometers ver al aankomen omdat er amper bomen over zijn die het zicht belemmeren. De grote bossen zijn al lang verdwenen, de rijke soortenrijkdom heeft plaats gemaakt voor monoculturen van soja en mais, bijna allemaal bestemd voor de export. In Europa voeren we er de varkens en kippen mee. Op andere plaatsen eist de runderteelt heel veel op. Door de grootschalige akkerbouw en veeteelt wordt het Amazonewoud kleiner en kleiner.
Naast een ecologische ramp veroorzaakt de grootschalige landbouw ook een sociale ramp. Er blijft te weinig plek over voor kleine boeren die hun gezin willen voeden met wat een kleine akker opbrengt.
Sommigen spreken ook nog over een culturele ramp. Meest zichtbaar daarvan is hoe vele streekproducten moeten wijken voor hamburgers. Ook verdwijnen traditionele feesten en gewoontes, omdat er te weinig mensen zijn die ze nog in stand kunnen houden.
|
