Islam in the Spotlight

Ahmed Aboutaleb (Beni Sidel, Marokko, 29 augustus 1961) is burgemeester van Rotterdam. Hij is een Nederlandse politicus van Marokkaans Berberse komaf. Aboutaleb werd eind oktober 2008 benoemd tot burgemeester, op 5 januari 2009 ging zijn benoeming in. Daarvoor was hij twee jaar staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in het kabinet-Balkenende IV. En nog eerder was hij wethouder in de gemeente Amsterdam.

Ahmed Aboutaleb is de eerste niet in Nederland geboren burgemeester van een grote stad. Hij blijkt verzot te zijn op gesprekken met burgers. Ook vanachter de pc. Maar interviews geeft hij niet vaak.

"Mijn prioriteit ligt bij het binnenland, en dan vooral bij Rotterdam. Mijn tijd is bovendien schaars. Interviews moeten worden voorbereid. Dat kost tijd. Een bezoek aan bewoners van de wijk Katendrecht gaat vóór een vraaggesprek met The Washington Post. Tegenover de binnenlandse pers stel ik me ook terughoudend op. Wie te veel interviews geeft, krijgt al snel het verwijt: hij praat te veel, hij moet wat gaan doen."

Bovendien weet hij dat alles wat hij doet en zegt nauwkeurig wordt gevolgd.

"Ik ben al heel lang een rolmodel in Nederland, of je nu wilt of niet. Van alle functies die ik de afgelopen tien jaar heb bekleed, was ik meestal de eerste van niet-Nederlandse afkomst op die post. Ik ben door nogal wat glazen barrières heen gebroken. En realiseer me daarbij dat niet iedereen staat te applaudiseren. Dat is een werkelijkheid. Als glas breekt, loop je het risico je te bezeren aan de scherven. Dan moet je dus pleisters meenemen."

Het afgelopen jaar gaf hij één keer blijk van emotie. Dat was op het moment dat Marco Pastors van Leefbaar Rotterdam hem in een debat tot tweemaal toe 'de eerste moslimburgemeester van Europa' noemde.

"Ik vond het vals en heb de heer Pastors verzocht dat nooit meer te doen. We hebben daarna een goed gesprek gehad, de lucht is geklaard. Soms moet je je emoties tonen als een grens wordt overschreden. Persoonlijke verhoudingen mogen niet beschadigd raken, ook al zijn de politieke verschillen van inzicht nog zo groot. Dat is niet in het belang van de stad. Hard tegen hard, prima. Maar zoek elkaar na afloop meteen op, is mijn stelregel. Wie van beiden de eerste is, is de morele winnaar."